LOK
– Hasto ’t lân fan jonge langstme
’t Hege lok op ierde fûn?
Fier haw ik myn dreamen weide
En de himmel iepen sjoen.
– Mar do wiest in ienlik swalker
En de leafde koesto net.
Ljochte ierde wie myn leafde
Mei har hertslach gong myn hert.
– Lyts en earmtlik wie dyn libben
En dyn krêft wol ier fergien.
Mar op sêftste amme triljend
Haw ik Skiente’ lûd ferstien.
– Asto weitsjochst, sill’ net bliuwe
Treastlik, leaven fan dyn bloed.
As dit eigen libben bloeide
Nei syn aard, dan is it goed.