LOK

     – Hasto ’t lân fan jonge langstme
’t Hege lok op ierde fûn?

Fier haw ik myn dreamen weide
En de himmel iepen sjoen.

     – Mar do wiest in ienlik swalker
En de leafde koesto net.

Ljochte ierde wie myn leafde
Mei har hertslach gong myn hert.

     – Lyts en earmtlik wie dyn libben
En dyn krêft wol ier fergien.

Mar op sêftste amme triljend
Haw ik Skiente’ lûd ferstien.

     – Asto weitsjochst, sill’ net bliuwe
Treastlik, leaven fan dyn bloed.

As dit eigen libben bloeide
Nei syn aard, dan is it goed.